Η Ιταλική εταιρεία κατασκευής μοτοσικλετών Moto Guzzi το 2021 συμπλήρωσε 100 χρόνια από την ίδρυση της. Γεννήθηκε από μια παρέα φίλων αεροπόρων στις 15 Μαρτίου του 1921 στη Γένοβα της Ιταλίας. Πάντα η εταιρεία αυτή ήταν πρωτοπόρος με πολλές καινοτομίες στο ενεργητικό της, αλλά και με νικηφόρα αποτελέσματα σε διάφορους αγώνες.
Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η φιλοσοφία και η πρωτοπορία της, το 1965 ο Gulio Cesare Carcano σχεδιάζει ένα κινητήρα V2 90 μοιρών που θα γίνει χαρακτηριστικό της Moto Guzzi.
Θα μου πείτε τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη νέα Stelvio 1050 της δοκιμής μας.
Επιτρέψτε μου να σας απαντήσω πολύ μεγάλη και θα σας εξηγήσω παρακάτω το γιατί.
Με την επιστροφή του νέου Stelvio 1050, η Moto Guzzi μπαίνει και πάλι στο πεδίο μάχης των μεγάλων adventure. Γεννήθηκε με καρδιά από τον κλασικό κινητήρα των V2 90 μοιρών με τη διαφορά ότι είναι υγρόψυκτος, πιο βελτιωμένος, πιο δυνατός και πιο ελαφρύς, με ιπποδύναμη 115 ίππων και 10,7 Kgm ροπής με προδιαγραφές Euro 5+, για να κινήσει τα 246 κιλά που είναι το βάρος της συγκεκριμένης μοτοσικλέτας.
Άλλωστε για τους μυημένους μοτοσικλετιστές η ονομασία Stelvio είναι το ψηλότερο διάσημο πέρασμα στις Ιταλικές Άλπεις, με τις 48 φουρκέτες της, που αν τις διασχίσεις θα νιώσεις τέτοια ευχαρίστηση ίδια με αυτή της κατάκτησης του βουνού, δίνοντας σου την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας και περιπέτειας.
Σε συννενόηση με την αντιπροσωπεία της Piaggio hellas η μοτοσικλέτα μας παραδόθηκε προς δοκιμή από τη φιλόξενη έκθεση της Κ.Λυμπερόπουλος στη Λ. Βουλιαγμένης 317.
Μέχρι να ολοκληρωθούν τα διαδικαστικά προς την παράδοση της, παρατηρώ με προσοχή στατικά τη νέα Stelvio.
Πρόκειται για μια σύγχρονη μοτοσικλέτα περιπέτειας τουρισμού, πολύ όμορφη που βελτιώθηκε σε πολλά σημεία της από το προηγούμενο μοντέλο, με σκοπό να σε ταξιδέψει παντού, χωρίς όρια, με ένα μοναδικό στυλ και τεχνολογικές λύσεις σχεδιασμένες να σε γεμίσουν με νέες εμπειρίες οδήγησης.
Με τον κινητήρα της σε σχήμα διαμάντι, που δεσπόζει στο κέντρο της μοτοσικλέτας αμέσως κάνει τη διαφορά με τον ανταγωνισμό.
Το ρεζερβουάρ της σε χρώμα έντονο κίτρινο χωρίς να είναι υπερβολικά φαρδύ, έχει ένα ιδιαίτερο σχήμα, σαν γλυπτό με δύο όμορφα εξογκώματα αριστερά – δεξιά που ντύνει τους δύο κυλίνδρους στο πάνω τους μέρος Ακριβώς πίσω από τον V2 κινητήρα, κουμπώνει το κιβώτιο ταχυτήτων της με έξι σχέσεις, ενώ την μεταφορά της κίνησης αναλαμβάνει ένα πολύ στιβαρό διαφορικό τύπου μονό μπράτσου που εδράζει στην αριστερή πλευρά της μοτοσικλέτας. Στο μπροστινό της τμήμα σαν προέκταση του πολύ όμορφου επαναλαμβάνω ρεζερβουάρ της, επεκτείνεται ένα τύπου ραλλύ φαίρινγκ με μια φαρδιά ζελατίνα ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ως προς το ύψος της κατά 7 εκατοστά. Ακριβώς από κάτω της υπάρχουν τα τρία τύπου Led φωτιστικά σώματα, με ένα κεντρικό μεγαλύτερων διαστάσεων και με δύο πλευρικά αριστερά και δεξιά του. Λίγο πιο πίσω σαν τελική κατάληξη του στιβαρού της ατσάλινου πλαισίου, διακρίνεται η βάση του πύργου που ενσωματώνει την έγχρωμη TFT οθόνη των 7 ιντσών.
Μετά από αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις είμαστε έτοιμοι προς αναχώρηση. Ανεβαίνοντας στην φαρδιά σέλα της Stelvio, αμέσως κουμπώνουν τα πόδια σου αριστερά και δεξιά στο πλάι του ρεζερβουάρ της, προσφέροντας μια ιδανική θέση οδήγησης. Η άνετη σέλα της με ύψος στα 830 χιλιοστά είναι σε εργονομική θέση. Γυρνώντας το διακόπτη στη θέση on η έγχρωμη TFT οθόνη της ανοίγει, κ δείχνοντας το σήμα του αετού της Moto Guzzi. Πατώντας το μπουτόν της μίζας, αμέσως ο V2 κινητήρας της έρχεται εν ζωή. Τον αφήνω να δουλέψει λίγο στο ρελαντί, πατάω μερικές φορές την μανέτα του συμπλέκτη και κουμπώνω την πρώτη ταχύτητα στο κιβώτιο του κινητήρα της. Ομολογώ ότι ο θόρυβος από το κιβώτιο είναι λίγο άκομψος που με κάνει να αναρωτηθώ: τόσα χρόνια , τόση εξέλιξη και αυτό το κιβώτιο δεν κατάφεραν να το βελτιώσουν…;
Με αυτές τις σκέψεις είμαι μέσα στη κίνηση των Αθηνών με μια όμορφη κύλιση στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Ο κινητήρας της είναι ροπάτος, γραμμικός και έχει δύναμη. Ευτυχώς στο κιβώτιο αν εξαιρέσεις την πρώτη σχέση στις ταχύτητες, οι υπόλοιπες αλλαγές είναι αθόρυβες και με πολύ καλή κλιμάκωση και μαλακή αίσθηση. Μέσα στη κίνηση μπορείς να κινείσαι πολύ άνετα και σβέλτα. Η μοτοσικλέτα είναι πολύ ευέλικτη με μια αίσθηση του μπροστινού μέρους να βουτάει, να στρίβει πολύ εύκολα δηλαδή. Μόνο και μόνο με την ιδέα του μυαλού σου, απλά διαλέγεις τη γραμμή σου, όπου σε συνδυασμό με την ροή σου ( όπου χάνεται ο όγκος της σε τέτοιο βαθμό )που κάνει την οδήγηση σου πολύ ευχάριστη και εύκολη, σε σημείο που νομίζεις ότι την οδηγείς χρόνια ως προς την εξοικείωση της. Παρόλο που διανύσαμε τις πιο ζεστές ημέρες του Ιουλίου και ολόκληρου του χρόνου κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας, η παραγωγή Θερμότητας από τους δύο εγκάρσιους στον άνεμο κυλίνδρους είναι υποφερτή. Δεν είναι τόσο ενοχλητική η ακτινοβολία τους
Ο κινητήρας αυτός πλέον, εξοπλίζεται με αδρανειακή κεντρική μονάδα ελέγχου (IMU) μαζί με όλα τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα όπως: ride modes, cornering ABS, traction control, σύστημα προειδοποίησης σύγκρουσης με radar, δηλαδή με όλα τα τελευταία προηγμένα συστήματα ασφάλειας.
Φτάνοντας στη βάση μας έχουμε μια συνομιλία με το αρχηγείο τακτικής αεροπορίας που εδρεύει στη Λάρισα. Κατά την τηλεφωνική μας επικοινωνία, αναφέρω ότι μπορούμε να βρισκόμαστε σε λίγη ώρα στο γραφείο του αρχηγού Α.Τ.Α. για μια μεταξύ μας τετ ατ τετ συνάντηση, για την οργάνωση μιας πολύ ιδιαίτερης εκδήλωσης που θέλουμε να διοργανώσουμε από κοινού.
Θα ανέβεις μέχρι εδώ βρε θηρίο με τέτοια ζέστη; Με ρωτάει ο αρχηγός; Σιγά το δύσκολο αρχηγέ του απαντώ. Ξεκινάω και σε 10 λεπτά θα είμαι στο δρόμο. Εντάξει γιέ μου να προσέχεις μου απαντά και κλείνουμε. Σαν σε επιφυλακή ρέντινες στην Πολεμική μας Αεροπορία μέσα σε πέντε λεπτά είμαι στο δρόμο. Έχω ήδη τσεκάρει τις πιέσεις των ελαστικών στους τροχούς της Stelvio που είναι εφοδιασμένη με 19 ´´ εμπρός και 17″ πίσω, φοράει λάστιχα της Michelin που είναι φορεμένα σε tubeless ζάντες ελαφρού κράματος αλουμινίου με ακτίνες
Έχω τοποθετήσει την ηλεκτρικά κινούμενη ζελατίνα στην πιο ψηλή της θέση, έχω ήδη γεμίσει το ρεζερβουάρ των 21 λίτρων με αμόλυβδη βενζίνη από πριν και διαλέγω τον χάρτη touring από τους sport, off road, rain urban, για να κινηθώ χωρίς υπερβολές στην εθνική οδό Αθηνών Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση τη Λάρισα.
Το ηλεκτρονικό θερμόμετρο στην TFT οθόνη δείχνει 42 βαθμούς Κελσίου.
Βγαίνοντας στην Εθνική με ταχύτητα ταξιδιού στα όρια ταχύτητας, όλα κυλούν ομαλά και απροβλημάτιστα. Ο κινητήρας της Stelvio ανταποκρίνεται πολύ θετικά με την άφθονη ροπή και δύναμη του. Η προστασία από τον αέρα είναι υποδειγματική, ενώ το μέγεθος του τιμονιού και η θέση του σε βοηθούν να οδηγείς ξεκούραστα, με πολύ καλή και εργονομική θέση των χεριών μας.. Στις κατηφόρες πριν τα διόδια των Αφιδνών αβίαστα το ηλεκτρονικό κοντέρ μας δείχνει τα 180 χιλιόμετρα, ανεβάζοντας τον πήχη στα μάτια μας για τις δυνατότητες της. Οι αναρτήσεις της λειτουργούν υποδειγματικά και σε αυτό τον τομέα, κάνοντας απροβλημάτιστα τη δουλειά τους. Το μπροστινό αντεστραμμένο πιρούνι των 46 χιλ. της Sachs με διαδρομή 170 χιλ. με ρυθμίσεις στην απόσβεση επαναφοράς, είναι στιβαρό και απορροφά τις όποιες ανωμαλίες του οδοστρώματος, κάνοντας εύκολη τη δουλειά για εμάς. Το πίσω μονό αμορτισέρ που εδράζεται κατευθείαν επάνω στο γιγάντιο άξονα που είναι και μονόμπρατσο ψαλίδι, δικαιολογώντας την απουσία μοχλικού συστήματος. Έχει ίδια διαδρομή και η πίσω ανάρτηση στα 170 χιλ. με ρυθμίσεις στην απόσβεση συμπίεσης και σύστημα προφόρτισης του πίσω ελατηρίου χειροκίνητα.
Μετά τα πρώτα διόδια στις στροφές της Μαλακάσας, το πίσω αμορτισέρ είναι πιο μαλακό σε αίσθηση σε αχέση με το μπροστά.
Για να είμαι ειλικρινής στο κόμβο του Σχηματαρίου που έφτασα στα επόμενα 15 λεπτά, σταματώντας να αφήσω κάτι κλειδιά, έκανα μια ρύθμιση, προφορτίζοντας την πίσω ανάρτηση, κάνοντας τη λίγο πιο σκληρή.
Το σύνολο βελτιώθηκε προς το καλύτερο και συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς τον προορισμό μας. Στην ευθεία της Θήβας ο καυτός αέρας του περιβάλλοντος μας μεταφέρει σε ειδικές του Ντακάρ αφού το θερμόμετρο μας πλέον δείχνει 45 βαθμούς.
Αυτόματα βλέποντας από ψηλά το δρόμο με τις αντανακλάσεις του καυτού ήλιου πάνω στη πυρωμένη άσφαλτο, κάνω μια σκέψη παίζοντας με το μυαλό μας: ε και να είμασταν στις Άλπεις στο πέρασμα του Stelvio τώρα, τι ωραία δροσιά θα είχε…! Με πιάνουν τα γέλια μέσα από το κράνος της ARAI , έχοντας ανοικτούς όλους τους αεραγωγούς του RX 7V, του ασφάλτινου κορυφαίου μοντέλου που φοράμε επί κεφαλής. Ας είναι, έτσι και αλλιώς σε αποστολή είμαστε, θα χαλαρώσεις μετά Billy, μιλάω στον εαυτό μου.
Ξέρετε πάντα η οδήγηση με τη μοτοσικλέτα λειτουργεί σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας!
Μετά την Αρκίτσα τα νερά της θάλασσας που μας συντροφεύουν οπτικά από τα δεξιά μας λειτουργούν εγκεφαλικά πιο δροσιστικά. Φτάνοντας στα τούνελ των Καμένων Βούρλων μέσα σε αυτά νιώθεις μια όαση δροσιάς. Η οθόνη καταλαβαίνοντας την απουσία του ηλιακού φωτός, αλλάζει χρώμα για καλύτερη ευκρίνεια στις ενδείξεις. Οι τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο βοηθούν τα μέγιστα για την τέλεια εισροή – εκροή καυσίμου, ενώ η μοτοσικλέτα μας είναι καινούργια με λίγα χιλιόμετρα στο κοντέρ της. Εμείς το σεβόμαστε αυτό και ενώ οδηγούμε σβέλτα, χωρίς να πιέζουμε στα κόκκινα όρια το μοτέρ μας, απεναντίας μάλιστα, ροντάρουμε τον κινητήρα αλλά και τα κορυφαία φρένα της Stelvio που κοσμούν τη συγκεκριμένη μοτοσικλέτα με το σήμα του αετού. Ακόμα και στο φρενάρισμα με τους μπροστινούς δίσκους των 320 χιλ. με τις ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες της brembo, έχοντας τόσα διόδια στην πορεία μας, θέλοντας και μη στρώσαμε και τα τακάκια και τους δίσκους των φρένων.
Στο πίσω μέρος συναντάμε ένα μονό δίσκο 280 χιλ. με μία δαγκάνα και αυτή της brenbo.
Επάνω στη σέλα της Stelvio σίγουρα απολαμβάνεις το δρόμο με ένα στυλ διαχρονικό παντρεύοντας την άνεση μαζί με τη σιγουριά του συνόλου και την ασφάλεια που σου προσφέρουν όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα που οι Ιταλοί μηχανικοί έχουν εφοδιάσει τη μοτοσικλέτα της δοκιμής μας.
Φτάνοντας στο ύψος των Θερμοπυλών πάντα σταματάω για ένα λεπτό στο μνημείο του Λεωνίδα σαν ένας φόρος τιμής, κάνοντας ένα φωτογραφικό κλικ της μοτοσικλέτας μας μαζί σε φόντο το μπρούτζινο άγαλμα του βασιλιά μαχητή της Σπάρτης.
Συνεχίζουμε προς Λαμία, κάνουμε ανεφοδιασμό σε καύσιμα και λίγο πιο πάνω συναντάμε τις όμορφες ανηφορικές στροφές στο λόφο μετά το κόμβο της Γλύφας. To Stelvio σε αυτές νιώθει πολύ οικεία και ο ρυθμός οδήγησης μας ανεβαίνει. Αν κρατήσεις το γκάζι ακόμα πιο πολύ ανοικτό ένας μαγικός ήχος έρχεται στα αυτιά σου, τόσο από την εισαγωγή του αέρα μέσα στο V2 κινητήρα του, όσο και από τον ήχο του τελικού της εξάτμισης. Σίγουρα δεν χρειάζεται να οδηγείς σε υψηλούς ρυθμούς περιστροφής του κινητήρα μια Moto Guzzi γιατί συνήθως πας με τη δύναμη της ροπής της, αλλά αν το θελήσεις το αποτέλεσμα θα σε ενθουσιάσει ευχάριστα.
Το τελευταίο το νιώσαμε στις κατηφόρες της Σούρπης πριν την Ν. Αγχίαλο. Σε αυτές τις στροφές με την έντονη κατωφέρεια είδαμε για πρώτη φορά το μοτέρ να ξεδιπλώνει τις αρετές του. Το προηγούμενο ροντάρισμα μας απέδωσε καρπούς. Στιγμιαία είδαμε στο κοντέρ υψηλές ταχύτητες στην τελική της, έχοντας απόλυτο έλεγχο και μέγιστη οδηγική ασφάλεια. Εκεί πραγματικά ευχαριστηθήκαμε το κάθε χιλιόμετρο.
Περνώντας μετά από λίγο μέσα από το καμίνι του κάμπου της Λάρισας με γρήγορη πλέον οδήγηση, φτάνουμε στο αρχηγείο του Α.Τ.Α.
Πραγματοποιούμε την συνάντηση μας που πήγε πολύ καλά και αφού τελειώσαμε χωρίς πίεση πλέον, συνεχίσαμε με βόρεια κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική.
Στη Θεσσαλονίκη με πορεία ανατολικά, περνάμε από τη λεωφόρο Νίκης. Κινούμαστε νιώθοντας πολλά βλέμματα να ακολουθούν την πορεία μας, ενώ εμείς αγναντεύοντας το θερμαικό κόλπο σταματάμε για φωτογραφίες στον Λευκό Πύργο και στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι ήδη απογευματάκι και ο κόσμος στη παραλία αρκετός. Πολλοί σταματάνε να θαυμάσουν την όμορφη Ιταλίδα μοτοσικλέτα μας και ξεκινούν όμορφοι διάλογοι με τους εραστές του μοτοσικλετιστικού και μη κόσμο
Γεγονός είναι ότι είμαστε ατσαλάκωτοι παρά την μεγάλη θερμοκρασία της ημέρας. Βγάζουμε μερικές όμορφες φωτογραφίες και συνεχίζουμε την ανατολική μας πορεία προς Χαλκιδική στο πρώτο πόδι. Ανεφοδιασμός έξω από τη Θεσσαλονίκη και δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω. Ο δρόμος είναι διπλής κατεύθυνσης αλλά με καλό οδόστρωμα και πολλές ανωμαλίες. Και εδώ το Stelvio έχει πολύ καλή οδηγική συμπεριφορά. Καταπίνει τις λακούβες, τα σαμάρια και όλα τα εμπόδια με χαρακτηριστική άνεση και ευκολία. Ο άξονας και το πίσω διαφορικό παίρνουν άριστα στην πορεία της κίνησης μας, κάνοντας αραιή τη συντήρηση τους.
Η ημέρα φτάνει στη Δύση της και τα φωτιστικά σώματα των τύπου LED φώτων παίρνουν την σκυτάλη. Είναι πολύ δυνατά και κάνουν τη νύχτα ημέρα.
Είμαστε ατσαλάκωτοι ενώ ήδη έχουμε διανύσει σε λίγες ώρες 600 χιλιόμετρα απόστασης. Φτάνοντας σε ένα παραλιακό χωριό, αποφασίσω να βρω ένα ωραίο ήσυχο κατάλυμα για διανυκτέρευση.
Μόλις κανονίζω το μέρος, ήρθε η ώρα να κάνω μια βουτιά στην παραλία και να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.
Αναρωτήθηκα αν θα αγόραζα στη νέα Moto Guzzi Stelvio.
Τι μου έλειπε στο ταξίδι;
Ένα διπλό σταντ, το σύστημα quick shifter, ειδοποίηση alarm και πλήρες σύστημα με βαλίτσες τουρισμού (αφού οι υποδοχές ήδη υπάρχουν πάνω στη μοτοσικλέτα μας).
Με αρχική τιμή στις 17.299 ευρώ, ναι θα την αγόραζα απαντώ. Όλα τα παραπάνω που ανέφερα υπάρχουν και διατίθενται με παραγγελία και έξτρα τιμή.
Ξημερώνοντας η επόμενη ημέρα ανέβηκα στο βουνό του Χολωμόντα, οδηγώντας και στο χώμα για πιο δροσιά. Διαλέγοντας την off road χαρτογράφηση που απενεργοποιεί το πίσω ABS, κινηθήκαμε σε ρυθμούς που μας επέτρεψαν τα λάστιχα Anakee της Michelin. Ενώ για την άσφαλτο είναι ικανοποιητικά, στο χώμα γλιστρούσαν αρκετά. Αν θέλεις καλύτερη συμπεριφορά για κίνηση εκτός δρόμου, θέλουν αλλαγή σε κάτι άλλο με μεγαλύτερο ποσοστό για χωμάτινη χρήση. Μη θέλοντας να επιστρέψουμε στη βάση μας με ζέστη περιμέναμε να πέσει ο ήλιος, ώστε να ξεκίινήσουμε την επιστροφή μας βραδάκι πλέον με δροσιά για Αθήνα. Κινηθήκαμε από επαρχιακούς δρόμους για πιο ηρεμία και ησυχία. Οδηγώντας σχεδόν όλο το βράδυ έφτασα στις 5:00 πμ στη βάση μου. Η μοτοσικλέτα κατάπινε τα χιλιόμετρα της επιστροφής αβίαστα. Όλα καλά λοιπόν …!
Εν κατακλείδι σίγουρα η νέα Stelvio μας άρεσε. Μας άρεσε γιατί έχει και προσωπικότητα και είναι ξεχωριστή μοτοσικλέτα. Αν την κυνηγήσεις πολύ στο δρόμο, με το καμουτσίκι στο χέρι, μπορεί να σου κάνει το χατήρι αλλά δεν της αρέσει αυτή η χρήση, αυτή η έντονη μεταχείριση. Με δύο κλικ πιο κάτω στο ρυθμό σου, βολεύεται πιο καλά και της ταιριάζει πιο πολύ αυτή η οδήγηση στο στυλ της.
Μετά από κάτι παραπάνω από 1.250 χιλιόμετρα συνεχούς χρήσης σε κάθε επιφάνεια εδάφους, γυρίσαμε ατσαλάκωτοι. Θα θέλαμε λίγο ψηλότερη σέλα με ένα καλύτερο και πιο σκληρό για τα μαλακά μας μόρια υλικό για να μην πιανόμαστε μετά από κάθε τρεις με τέσσερις ώρες συνεχής οδήγησης. Περάσαμε όμορφα μαζί της, αφήνοντας μας ωραίες αναμνήσεις. Αυτό άλλωστε μετράει…! Β.Ο.
Τεχνικά Χαρακτηριστικά
| Κατασκευαστής | Moto Guzzi |
| Μοντέλο | Stelvio |
| Αντιπρόσωπος | Piaggio Hellas |
| Τιμή | 16,499 (PFF Rider Asistance Solution: 17,299) |
| Εγγύηση | 4 χρόνια |
| Κινητήρας | |
| Τύπος | 4Τ, V2 90 μοιρών, Υ/Ψ, 8 βαλβίδες |
| Κυβισμός (cc) | 1,042 |
| Διάμετρος x Διαδρομή (mm x mm) | 96 x 72 |
| Συμπίεση (:1) | Δ.Α. |
| Τροφοδοσία | Ηλεκτρονικός ψεκασμός |
| Σύστημα εξαγωγής | 2 σε 1 |
| Εκκίνηση | Μίζα |
| Συμπλέκτης | Υδραυλικός, πολύδισκος, μονόδρομος |
| Μετάδοση | Κιβώτιο 6 σχέσεων, άξονας |
| Πλαίσιο | |
| Τύπος | Ατσάλινο |
| Κάστερ (°) | 25.6 |
| Ίχνος (mm) | 116.4 |
| Μεταξόνιο (mm) | 1,520 |
| Ύψος σέλας (mm) | 830 |
| Μήκος (mm) | 2,195 |
| Πλάτος (mm) | 945 |
| Ύψος (mm) | Δ.Α. |
| Απόσταση εδάφους (mm) | Δ.Α. |
| Βάρος (kg) | 222 (στεγνό) / 246 (πλήρες) |
| Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (lt) | 21 / 3.5 |
| Αναρτήσεις | |
| Μπροστά | Ανεστραμμένο πιρούνι Sachs 46 mm / διαδομή 170 mm / προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση επαναφοράς |
| Πίσω | Ένα αμορτισέρ / διαδρομή 170 mm / προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση επαναφοράς |
| Ελαστικά | Michelin Anakee Adventure (tubeless) |
| Μπροστά | 120/70-19 |
| Πίσω | 170/60-17 |
| Φρένα | |
| Μπροστά | Δύο δίσκοι 320 mm, ακτινικές δαγκάνες Brembo 4 εμβόλων, Continental Cornering ABS |
| Φρένα | Δίσκος 280 mm, δαγκάνα Brembo 2 εμβόλων, Continental Cornering ABS |
| Επιδόσεις | |
| Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm) | 113.4 / 8,700 |
| Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm) | 10.7 / 6,750 |
Πρόσφατα Σχόλια