Ανάβαση στον Όλυμπο για πέμπτη φορά στη ζωή μου. Κάθε ανάβαση και μια διαφορετική ιστορία μια νέα περιπέτεια. Μια φορά ανεβαίνοντας με τρέξιμο για δοκιμή της φυσικής μου κατάστασης με το Λουκά Γιαννακούλη, μια άλλη για την Κορυφή του Μύτικα που κατακτήθηκε με τον Λουκά Χαψή, άλλη φορά για κατάβαση με ποδήλατο από το οροπέδιο των Μουσών στο Λιτόχωρο ξανά με τον Λουκά και τον Θοδωρή, άλλη κατά τη διάσχιση όλου του ορεινού μονοπατιού μεγάλων αποστάσεων Ε4 από το Φάρο Γυθείου-Φλώρινα κ.α. Αυτό που μένει μετά από κάθε εξόρμηση ? Καθαρά πρόσωπα και καθαρές ματιές από λάτρεις του βουνού κάθε ηλικίας, που ο καθένας με το δικό του τρόπο ξεπερνά τα όρια του ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας το βουνό των Θεών…..! Αυτή τη φορά έκανα ένα δώρο προσωπικά στον ευατό μου. Δοκίμασα τις δυνάμεις μου βλέποντας που βρίσκομαι από φυσική κατάσταση ώστε να ξεκινήσω μια νέα προετοιμασία για αυτά που θέλω να πραγματοποιήσω στο άμμεσο μέλλον, αλλά και την ψυχική ανάταση που σου δίνει μια ανάβαση σε αυτό το γεμάτο ενέργεια όμορφο βουνό. Συναντήθηκα με αρκετούς ορειβάτες επαγγελματίες και ερασιτέχνες με απλούς ανθρώπους και πραγματικούς λάτρεις του βουνού. Αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι ότι με όσους συναντήθηκα είχαν λαμπερό και καθαρό βλέμμα που έβγαινε μέσα από την ψυχή τους. Αυτό σου προσφέρει απλόχερα ο Όλυμπος, αρκεί να μπορέσεις να το πάρεις ……!