H VOM στην Αμερική και στους εορτασμούς για τα 115 χρόνια από την ίδρυση της HARLEY-DAVIDSON.
O Βασίλης Ορφανός ύστερα από πρόσκληση του καλού του φίλου Scott Best βρέθηκε στο Winnipeg του Καναδά.
Από εκεί μαζί με άλλους 11 αναβάτες οδηγώντας όλοι τους HARLEY- DAVIDSON, ξεκίνησαν ένα ταξίδι με προορισμό την έδρα της Η-D, στο MILWAKEE των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.Η διαδρομή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα αφού σε μεγάλο ποσοστό κινηθήκαμε παράλληλα με τον τεραστίων διαστάσεων και μήκους ποταμό Μισσισσιππή, με εναλλαγές από τους αυτοκινητόδρομους σε δασικούς και αγροτικούς δρόμους.
Οι εκτάσεις της Αμερικάνικης ηπείρου είναι τόσο μεγάλες , οι δρόμοι ανοιχτοί και ατελείωτοι , όπως οι κινητήρες και η ροπή των Harley.H μοτοσυκλέτα που οδηγούσα με τον περιποιημένο κινητήρα των 2000 κ.εκ. την άφθονη ροπή που ξεχείλιζε από παντού, τους 140 ίππους , έκανε το ταξίδι άκρως απολαυστικό.Από τις 1000 στροφές ανά λεπτό περιστροφής του με 6η ταχύτητα στο κιβώτιο δεν χρειαζόταν καμιά αλλαγή στις ταχύτητες και το μόνο που έκανες εκτός από την οδήγηση ήταν να θαυμάζεις το τοπίο.
Από τις εναλλαγές του ποταμού και κατηφορίζοντας προς Milwakee περνώντας από ατελείωτες φυτείες καλαμποκιού , σόγιας και σιτηρών , κάναμε μια στάση στο Εθνικό μουσείο μοτοσυκλέτας της Αμερικής.
Γνώριζα ότι στην Αμερική από τους αγώνες μέχρι τις μοτοσυκλέτες τους, έχουν τη δική τους φιλοσοφία για τα πράγματα και τα έχουν ταιριάξει στα δικά τους δεδομένα και θέλω ….!Απλά επιβεβαίωσα για μια ακόμη φορά με τα σπάνια εκθέματα τους, την διαφορετική τους κουλτούρα για τους αγώνες φλάτ τράκ , αγώνες αντοχής από την μία άκρη της Αμερικής στην άλλη ενώνοντας Ατλαντικό με Ειρηνικό, καθώς και από Καναδά μέχρι Μεξικό.
Εκεί όμως που θαύμασα την διαφορετική κουλτούρα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ήταν φτάνοντας στην έδρα της H-D και αρχίζοντας την περιήγηση πρώτα στο εργοστάσιο της ομώνυμης εταιρίας και μετά στο καταπληκτικό της μουσείο !
Με μία λέξη συγκλονιστικά ….!Από τα εκθέματα , από το χώρο , από το μέρος , από την ποιότητα των μοτοσυκλετών , από την ιστορία , από τους αγώνες ……από όλα αυτά που ξεκίνησαν από ένα γκαράζ διαστάσεων 5Χ4 μ. πριν από 115 χρόνια το έτος 1903 !Όταν κοιτάς πως ξεκινούν κάποια πράγματα από ανθρώπους με όραμα και πάθος…..κυνηγώντας τα όνειρα τους, και πως σε βάθος χρόνου προχωρούν και εξελίσσονται…τότε μόνο θαυμασμό και δέος σε κάνουν να νοιώθεις !
Τώρα αν συγκρίνουμε με τα Ελληνικά δεδομένα όχι πως δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην χώρα μας, αλλά δεν έχουμε μάθει να παίζουμε ομαδικά.Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του που λέμε χωρίς να τον νοιάζει τίποτα άλλο, και μόνο πως θα ρίξει τον άλλον που τον βοήθησε, στήριξε, πίστεψε κ.α.
Αλλά ας μην πιάσουμε αυτή τη κουβέντα τώρα, δεν έχει αρχή και τέλος ….! Η ράτσα μας είναι απίστευτη……!
Απίστευτη όμως ήταν και η προσέλευση των αναβατών από κάθε άκρη της Αμερικανικής ηπείρου αλλά και από όλο τον Κόσμο…οδηγώντας τι άλλο βέβαια εκτός από HARLEY-DAVIDSON.Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονίσουμε πόσες χιλιάδες Harley μοτοσυκλέτες συγκεντρώθηκαν στους δρόμους του Milwakee , με τους άλλους τόσους αναβάτες και συνεπιβάτες τους.
Και όλοι τους, διαφορετικοί όπως και οι μοτοσυκλέτες που οδηγούσαν, καμία μα καμία δεν ήταν ίδια μεταξύ της , και εδώ είναι η διαφορά της Harley με τους άλλους κατασκευαστές. Είναι η μόνη εταιρία στον κόσμο της μοτοσυκλέτας που επιλέγεις και παραγγέλνεις την μοτοσυκλέτα της αρεσκείας σου, βάζοντας τη δική σου πινελιά…!
Και αυτό κάνει τη κάθε Harley να ξεχωρίζει…!
Με αυτή τη ξεχωριστή εμπειρία φτάσαμε να οδηγούμε στην παρέλαση όλων αυτών των μοτοσυκλετών που ξεπέρασαν τις 15.000 μονάδες στους κεντρικούς δρόμους της έδρας της Harley μέσα σε μια μαγευτική ατμόσφαιρα.
Μετά και από το γεγονός άρχισε η επιστροφή μας για εκεί από που ξεκινήσαμε αλλά από διαφορετική διαδρομή!
Αυτή τη φορά γυρίσαμε από μέρη που ζούσαν οι μόνιμοι κάτοικοι της Αμερικανικής ηπείρου πριν τους μετανάστες που βρέθηκαν μετά την ανακάλυψη του Κολόμβου στη νέα ήπειρο.
Για αυτό τα ονόματα των πόλεων ενώ στην κάθοδο μας ήταν Στοκχόλμη, Ελβετία, Αθήνα, Μαραθώνας, κ.α μετά έδωσαν τη σειρά τους σε Τόμαχοκ, Τσερόκι, Κίτρινο βέλος, Απάτσι κλπ.
Κλείνοντας αυτή τη μικρή περιγραφή, για αυτό το τόσο ξεχωριστώ ταξίδι, θα ήθελα να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον φίλο μου Scott Best για την φιλοξενία του, τη παροχή μοτοσυκλετών από την ιδιωτική του συλλογή αλλά και τη χαρά του, να μοιραστεί μαζί μας καινούργιους προορισμούς και εμπειρίες καθώς και όλους τους συνταξιδιώτες που μαζί περάσαμε 12 ημέρες οδηγικής απόλαυσης με σπάνιους ήχους από μελωδικές εξατμίσεις και κινητήρες !
Ας μην ξεχνάμε πως όλα είναι δρόμος…..!
Πρόσφατα Σχόλια